Xake irakasleak, Ibonek, bere klaseak ikasleetako bakoitzaren mailara egokitzea daki eta aldi bakoitzean gehiago ikas dezatela haiek berekin ekartzea lortzen du. Klasean gehiago egiten dena jolastea da. Eta hura esatea Pernandoren egia dela dakit, baina jolastea jokoa ikasteko modurik onena da. Behin abiatzea amaitzen dute, Ibon-ek bere mugimenduak ikuskatzen ditu eta aholkuak ematen dizkie.
Klasea gertatzen da asteko ordu bat (astearteak 16h-17h) eta prezioa da hiruhilekoko 38 €-eko. Klasetik umeak beti animatzen dituzte parte har dezatela, nahiz eta hura nahitaezkoa ez izan, antolatuta dauden lehiaketetan.
Gure xakelariak hartzen dituena 4 txapelketaz osatuta dago urtean zeharreko 4 herri bizkaitarretan. Joan den igandean txapelketa hauetako bategatik lehiatu zen Leioan. Gertaera hauetako giroa ustekabean harrapa dezakeen zerbait da: 200 ume baino gehiago zeuden (eta beste tanto batzuk gurasoak)!
![]() |
Sakonetako abiatze asko bukatu arren giroa (eta gurasoez bete-bete egindako harmailak) |
![]() |
100 bikote inguru × 6 = 600 abiatze desberdin zatituta |
Kontzentrazioa eta «lehiaketa»-hamaiketakoa |
![]() |
Xakeak «lotzen» du |
Oharra:
Este artículo es una traducción automática. El artículo original se encuentra en www.txominampa.blogspot.com.