Martxoaren 6ean, larunbata,
Eskolab#6 ospatu genuen eta bertan Eguzki Sistema eskalan aurkeztu genuen. Herigunek lagatutako materialari eta
Luisma Martinez-ek dituen ezagutzei esker goiz oso entretenigarri bat euki
genuen eta 4.500 milioi kilometrotako paseo bat eman genuen.
Lehendabizi, GZTGunean
1:1.580.000.000 eskalan planeten modeloekin egon ginen jolasean, eta proportzio
horretan beraien arteko distantzia kalkulatzen ikasi genuen.
Geroago, planeten arteko bidai
batera joan ginen eta gure Eguzkia, eskalan ere, NH Avanzada Hotela baino
urrutiago jarri genuen. Hortik aurrera, planeta bakoitzaren ezaugarrien fitxak
kokatzen joan ginen, bakoitzaren itzura eskalan, aurretik kalkulatuta genuen
distanztian.
Saturno aldera hamaiketakoa jaten
gelditu ginen, non grabitate unibertsalaren legea eta planeten mugimendua
ulertzeko esperimentu bat egiteko aprobetxatu genuen.
Garbigunetik urbil amaitu genuen,
ia gure Eguzki maketatik 3 kilometrotara, eta irteera luze hoenk alboan ditugun
planetekin aldentzen gautuzten distantzia handietaz ideia bat edukitzeko balio
izan zigun, jakinda marrazki gehienetan benetazkoa ez den neurri txiki ko
Eguzki baten inguruan multzokatuta agertzen direlarik.
Ezer ez garela eta hauskortasun
sentsazio honek etorkizunean agertuko zaizkigun erronkei aurre egiteko oso
baliogarriak izan daitezke, gehien bat gure Lur txiki eta maiteari dagokionez. Horrela pentsatu zuen ere Carl
Seganek 1990ean Voyager 1 zundak bidalitako Eguzki Sistemaren mugetan egindako
argazkiak ikusi zituenean. Gure planeta zabaltasun batean eskeinitako puntu
urdin bigun batean aurkitzen zen.
Hurrengo bideoan, zientzilari eta
dibulgatzaile izugarriak bere pentsamenduak adierzaten ditu argazki horri
buruz:
Bideo honek modu interesgarri
baten gure posizioa unibertsoan adierzten du:
Eta hemen desertu batean Eguzki
Sistema eskalan ordezkatzen da:
